زندگی تو ایران مثل این می مونه که سوار ماشین زمان شدیم
منتها این ماشین فقط دنده عقب داره
کلا عقب رفتنمون عالیه خداییش
والا
همش هم زیر سر تلگرامه و از وقتی مسدودش کردن اصن همینجوری هعی دلم میخواد بپرم بغل ننه بابام و این داستانا
حالا ولش کن این چیزا رو
به امیدخدا همین روزا به کمک مسئولین فرمون ماشین رو میچرخونیم و اینوری عقب میریم و به احتمال زیاد میتونیم جلو بیوفتیم با این عقب رفت برعکس و حالشو ببریم
بالاخره یه روزی قسمت ما هم میشه سوار پراید هیبرید بشیم و بریم اسکی …
نشسته با بچه‌ش دو ساعت صحبت میکنه که آره پسرم شما کار زشتی کردی و من باید با شما برخورد کنم
بعدشم به بچه هه گفت خودت فکر کن بهم بگو چه جوری تنبیهت کنم
کلا سیستم تربیتی دگرگون شده
واقعا نمیتونم کنار بیام با این جور داستانا
فقط سنتی
یکی بزنی پس کله ش
تا آخر عمرش میشه سرمشق زندگیش و حساب کار دستش میاد
بچه هه دو ساعته داره فکر میکنه چه جوری متنبه بشه….
هعی شیر تو این زندگی
ساعت ۲ ظهر شده
همه خوابن هنوز
مثلن اسمش مسافرته
از ۸ صبح دارم برای خودم میچرخم
🙁
مَردم مُردن از درد
نزن بی ناموس…
اینجا ۲۰۱۸ هستش
کلی نیروی ضد شورش ریخته اینجا
میدون انقلاب میگن حمله کردن به مردم
آی لاویو پی ام سی
از سال ۲۰۰۶ بودیم
چند دقیقه دیگه میریم تو ۲۰۱۸
و هستیم هنوز
اسکی هم خیلی خوبه
یکی این علم الهدی رو روشنش کنه ترو خدا
بابا اون پیرمردی که حتی پول نداره یه وعده غذای درست بخوره
از آمریکا دستور گرفته بیاد تو خیابون و بگه حق من این نیست..؟
جناب علم الهدی والا به همون دینی که شما اعتقاد هم ندارید حق مظلوم خوردنی نیستا
بد جور میزنه بیرون…
پاشیم بریزیم بیرون انقلاب بکنیم
یا بریزیم بیرون پاشیم انقلاب بکنیم
یا انقلاب بریزیم بیرون پاشیم بکنیم
یا پاشیم بکنیم بریزیم بیرون انقلاب
نمیدونم والا
به هر‌حال مهم کردنه
آقا بکنید فقط
انقلاب رو ، زندگی رو ، مملکتو ، مردمو ، امته عمامو
نوش جونتون
راست میگن به خدا…
یه کشوری هست که مردمش وقتی برای دفاع از حقوق یه ملت مظلوم دیگه بیان بیرون و اعتراض کنن اسمش میشه حماسه
بعد تو همون کشور بیان برای دفاع از حق خودشون اعتراض کنن میشه خیانت و فتنه و مفسد و اخلالگر و این برنامه ها
خدمتتون عرض کنم که این کشور با اینکه سرشار از منابع بی پایان ثروت هستش اما بیشتر از ۶۰ درصد مردمشون به قول سازمان آمارشون زیر خط فقر هستن
هر روز سفره مردمشون کوچیک و کوچیکتر میشه
بی چاره‌ها خودشون هزینه مسکن و نون شب و دوا و‌درمون رو ندارن ولی میلیارد میلیارد دلار خرج کشورهای دیگه میکنن
خلاصه دلم خیلی میسوزه برای مردم کشورشون
بی چاره‌ها نه نون دارن ، نه آب دارن ، نه هوا دارن ، نه امنیت فکری و روحی دارن و نه حق اعتراض و نه هیچ امیدی به آینده…
قربون ایران خودم بشم که اصن هیچ کدوم از این مشکلات رو نداره
همه خوش و خورم و خندان مثل امروز که ۹ دی هستش میریزیم بیرون و با مشت های گره کرده مثل هزاران بار دیگه به کل دنیا نشون میدیم که ایران چه کشور توپیه و چقدر داریم عشق و حال میکنیم و کور بشه هرکی نمیتونه آرامش و آسایش و رفاه ما رو ببینه
بعدشم همگی دست جمعی میریم دیزین اسکی…
الان دقیقا یه کم این فشار اقتصادی که رو اکثر مردم هستش رو
بیشتر کنن
از اونجایی که مردم ایران کلا ساخته شدن برای این جور موقعیت ها
شک نکنید تخم هم میذارن
دیگه مشکل تخم مرغ هم حل میشه و به کمک مسئولین ،ایران میشه کانادا و برف و سرما هم میاد و همگی با دلی خوش و کو..نی پاره میریم دیزین اسکی
:))