زندگی حق همه ست
بعضی وقتا تردید داری
رو به روت دریایی طوفانی ست
اما باز باید دل به دریا زد و رفت
….
پنگوئن بودم من
پشت سرم شاید یه زندگی راحت و بی دردسر بود
از راه پیش رو خبری نداشتم
این وسط چقدر سخت بود تصمیم گیری
یک قدم رو به جلو و یه نگاه به عقب
تنها بودم و جوون و کم تجربه
باز یک قدم رو به جلو و یه نگاه به عقب
موج میزد و من نزدیک تر میشدم به دریایی پر از موج های بلند
تنها بودم
آسمون ابری بود اون روز
پنگوئن بودم من
بعد از آخرین نگاه
دل به دریا زدم و …
رفتم.
هر برگشتی یه رفتن هم داره
این جوری شاید بهتر باشه
میگن سگه تا ناتوانه مهربانه و…
این آخریا حتی مترسک هم با کلاغ ها همدست شده بود و همگی باهم مزرعه رو غارت میکردن
میگه سهیل خواب دیدم به یه دختره گفتی خیلی زیبایی واقعا و‌کلی باهات دعوا کردم و همش گریه میکردم
واقعا میدونه من چقدر دوستش دارم؟!؟
هعی رفقا هر وقت خواستید رنگ عوض کنید، بکنید، ولی لااقل هویت خودتون رو یادتون نره
هندوانه آناناسی هم هیچ فرقی با هندونه قرمز نداره ، فقط رنگش زرده و مزه ش همونی هست که باید باشه و هویتش رو عوض نکرده
اینجوری شاید بهتر باشه
من اینور باشم و بقیه هم هر وری بودن به همون ور../
کوه
خیلی زیباست
خیلی با شکوهه
شگفت انگیزه
کوه
اما وقتی رو دوشت باشه
فقط دیگه سنگینه و بس
اینقدر که دلت هیچی و هیچ چیزی نمیخواد
ببین رفیق
امان از روزی که کوه های روی دوشت زیاد بشن و …
و….
بعضی وقتا هرچقدر هم خودت بخوای
این روزگاره که نمیذاره
زورت بهش نمیرسه و خسته میشی
اما نباید جا زد…
باس زد کنار و یه استراحتی کرد و نفس گرفت و د‌وباره گازش رو گرفت و رفت
مطمئن باش به مقصد میرسی
همه چی درست میشه
حس خاصی نیست یا شاید این خاصیت عمام بودنه که در لحظه های حساس حس مس نداشته باشن
ولی خب فعلن که حس خاصی نیست جز بالا رفتن سن و همچنان عادم نشدنمون
عید تموم شد و بی شک عید مبارکی که نبود
ولی امروز تولد عمام امته و مطمئن هستم این دیگه مبارکه و نمیشه ازش به راحتی رد شد
از همین بلندی تولدم رو به امتم و همه عزیزان و خانواده و عیال میال و دوست و دشمن و آشنا و غریبه تبریک میگم
ایشالله امسال به همه آرزوهام برسم و تموم بشم و برم و همه راحت شن از دستم
والا به غورآن
چیه این عمام که همش شده ناله ماله
دعا کنید همگی به آرزوهام برسم پس
جونننننن
قربوس بشمتون
تولدم مبارک
۱۳۹۸/۱/۱۶
فدای مردم مظلوم و درد کشیده کشورم بشم
خیلی سخته تمام زندگیت رو از دست بدی
کاش میتونستم بیام و دست تک تکتون رو بگیرم و کمکتون کنم
امیدی به هیچ مسئولی نیست
مثل همیشه به همت و بازوی خودتون باید دل ببندید
مطمئن باشید همه اینا رفتنی هستن و کشورمون روزی آباد خواهد شد.
مسئولینی داریم که تنها راهکارشون در کمبود بارش صرفه جویی کردن مردمه و در زمان افزایش بارش ماندن در خانه و در هر دو شرایط دست به دعا برداشتنه
شاید باید باور کنیم کارمای زندگی رو
این همه شعار مرگ بر…
یه جایی یه زمانی یه روزی و به همت مسئولین دامن و یقه مون رو میگیره رفیق
شک نکن
یه زمانی تو وزارت نیرو و آبفا بودم و اجرای طرح هاشون رو شاهد بودم
وقتی روی هر رودخانه ای آببند و سد میزنن
وقتی اکثرا پروژه های عمرانی فاز تحقیقات نداره
وقتی یه بارون شدید میاد
این میشه که کل استان و شهر و روستاها میرن زیر آب
و مسئولینی که در فکر دزدی و خوردن حق مردم هستن و اصلا براشون مهم نیست جان و مال مردم
من فدای مردم گلستان و گنبد بشم که با دو روز بارون کل زندگی شون رفت