میدونی رفیق
همهمون آدمای لایقی بودیم
ولی این زندگی لایقمون نبود…
این نبود چیزی که میخواستیم
سرمون رو گرم کردن با خرافات و دروغ و مرگ بر و درود بر ….
باور کن هنوز میسوزم از اشکی که کلاس سوم دبستان ریختم وسط حیاط مدرسه ،وقتی که ناظم بی همه چیز میگفت : هرکی تو روز شهادت حضرت زهرا از ته دل گریه کنه ؛خدا همه گناهاش رو میبخشه……
میسوزم از اشکای یه پسر بچه سوم دبستانی که نمیدونست گناه چیه و گریه میکرد از ته دل که خدا ببینه و ببخشتش….
به همون خدایی که قرار بود ببخشه میسوزم.
ما لایق بودیم رفیق
همه لایق بودیم
نمیدونم فردا باشم یا نباشم
اما امیدوارم لبخند برگرده به لبامون….
زندگی این چیزی نیست که الان هست.
…..
……….